Logopeda

KIM JEST LOGOPEDA   I CZYM SIĘ ZAJMUJE?

"Podstawowym celem zadań każdego logopedy
jest udzielenie pomocy osobie
z trudnościami w językowym porozumiewaniu się"
(D. Emiluta-Rozya )

Logopeda to specjalista, który zajmuje się diagnozą,
stymulacją rozwoju mowy, terapią zaburzeń (m.in. artykulacji, mowy, głosu, karmienia i połykania, a także zaburzeń powstałych na podłożu neurologicznym) oraz profilaktyką.

METODY PRACY WYKORZYSTYWANE W TRAKCIE TERAPII LOGOPEDYCZNEJ PROWADZONEJ W NASZEJ SZKOLE

⦁ metoda indywidualnych przypadków,
⦁ metoda przekształceń artykulacyjnych,
⦁ metody mechaniczne (polegają na używaniu nowoczesnych urządzeń wspomagających dla uzyskania czysto brzmiących głosek np. szpatułek, sond, smoczków ortodontycznych, wibratora logopedycznego (korektora do rotacyzmu) itp.)
⦁ metoda dotyku i czucia skórnego,
⦁ masaż logopedyczny,
⦁ ćwiczenia logopedyczne: oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy, autokontroli słuchowej, słuchu fonematycznego,
⦁ elementy Integracji Sensorycznej,
⦁ Kinezjologia Edukacyjna P. Dennisona,
⦁ elementy metody symultaniczno-sekwencyjnej prof. J. Cieszyńskiej
⦁ elementy glottodydaktyki.
Rodzicu! Warto udać się z dzieckiem do logopedy, gdy:
- Twoje dziecko ukończyło 1 r.ż
⦁ a nie gaworzyło, czyli nie wydawało prostych sylab na przykład bababa, mamama,
⦁ nadal oddycha stale przez usta,
⦁ nadmiernie ślini się,
⦁ ma trudności z żuciem i połykaniem pokarmów, krztusi się.

Twoje dziecko w okresie 1-2 r.ż.
⦁ nie potrafi dmuchać,
⦁ nie reaguje na zadawane pytania na przykład „Gdzie jest lala?”, „Gdzie jest mama?
⦁ nie wykonuje prostych poleceń na przykład „Daj misia”, „Pokaż gdzie masz oko?”
⦁ porozumiewa się z otoczeniem za pomocą gestu i mimiki.

Twoje dziecko w okresie między 3-4 r.ż.
⦁ porozumiewa się tylko za pomocą pojedynczych słów,
⦁ mowa jest niezrozumiała dla otoczenia,
⦁ nie mówi głosek: „l, k, g, f, w, ś, ź, ć, dź”,
⦁ wsuwa język miedzy zęby w trakcie oglądania na przykład bajek albo w czasie rozmowy z Wami.

Twoje dziecko w okresie między 5-6 r.ż
⦁ głoski dźwięczne zastępuje bezdźwięcznymi na przykład zamiast „buty” mówi „puty”.
⦁ nie buduje wypowiedzi wielozdaniowej,
⦁ nie wymawia głosek „sz, ż, cz, dż”, czyli sepleni,
⦁ nie wymawia głoski „r” albo zastępuje ją głoską „l” lub „j”,
⦁ powtarza głoski (s-samolot),sylaby (bu-bu-buty),całe słowa, sprawiając wrażenie zacinania się.

Rodzicu!
Jeżeli masz dziecko, którego rozwój mowy nie przebiega prawidłowo logopeda pomoże stymulować mowę Twojego dziecka, usprawni jego narządy artykulacyjne lub skieruje do innych specjalistów.
Jeżeli Twoje dziecko ukończyło 7 r.ż a nadal mówi nieprawidłowo, logopeda pomoże korygować wady wymowy.
Terapia wad wymowy jest wtedy procesem długotrwałym, gdyż wykształciły się już nawyki artykulacyjne.

Pamiętaj!
Niekorygowane wady wymowy bez fachowej pomocy pozostaną na całe życie.
Mają one wpływ na obniżenie poczucia wartości dziecka, na jego relacje z rówieśnikami a przede wszystkim utrudniają naukę pisania i czytania.

 

 

1. Twój mózg składa się ze 100 miliardów neuronów. To ponad 16 razy więcej niż jest ludzi na Ziemi.

2. Gdy nie śpisz,Twój mózg generuje około 25 watów energii. To wystarczy aby rozświetlić żarówkę.

3. Badania wykazały, że neurogeneza, czyli proces tworzenia się nowych neuronów, zachodzi przez całe życie każdego człowieka. Zatem: im więcej ćwiczysz swój mózg dostarczając mu najróżniejszych bodźców i stymulując jego aktywność, tym więcej neuronów będzie się tworzyć. Podsumowując: tylko od Ciebie zależy, w jakiej formie będzie Twój mózg!

4. Mózg kobiety jest mniejszy niż mózg mężczyzny. Nie ma to jednak znaczenia w odniesieniu do jego sprawności. Kobiety mają trochę wydajniejsze mózgi od mężczyzn. Hipokamp, który odpowiada za pamięć, jest większy u kobiet. Kobiecy mózg ma gęstszą siatkę neuronów, dzięki czemu pracuje lepiej, zużywa mniej energii i starzeje się o wiele wolniej niż mózg mężczyzny! Ponadto, kobiety mogą pochwalić się większymi zdolnościami lingwistycznymi oraz manualnymi niż mężczyźni. Gęsta siatka neuronów odpowiada również za empatię. Mózg mężczyzny natomiast lepiej sprawdza się w orientacji przestrzennej i logicznym myśleniu.

5. Ilość informacji docierająca do naszego mózgu wynosi około 100 megabajtów na sekundę.

6. Mózg to prawie w 80% woda. Dlatego pij dużo wody! Jeżeli jesteśmy odwodnio nawodnieni to mamy lepszą pamięć i koncentrację.

7. Ludzki mózg jest bardzo plastyczny. Jeśli jakiś obszar mózgu jest uszkodzony, inny potrafi przejąć jego funkcje.

8. Aktywność fizyczna, ruch są tak samo ważne dla mózgu, jak i dla reszty ciała. Mogą opóźnić chorobę Alzheimera nawet o ponad 30%, ponieważ sprawiają, że przepływ krwi do mózgu jest bardziej regularny.

9. Mózg nie odczuwa bólu, gdyż w jego pobliżu nie znajdują się żadne receptory nerwowe, które mogłyby zarejestrować ból.

10. Muzyka poprawia pracę mózgu. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanford wykazały, że muzyka działa tak samo na mózg każdego z nas. Po pierwsze pobudza szare komórki do pracy, po drugie zwiększa wydzielanie dopaminy, poprawiając nam nastrój i chroniąc przed depresją, a po trzecie poprawia pamięć i koncentrację.

    Bibliografia:

    1. Mózg rządzi. Twój niezastąpiony narząd. Kaja Nordegen , Wydawnictwo Marginesy, 2018

     

                                                                                                                                                                                                                       Sylwia Kwiatkowska-Kołakowska

                                                                                                                                                                                                                      Neurologopeda

Prezentacja Dziecko w szkole, czyli jak rodzic może pomóc

1. Problem z przerostem migdałków
W wieku dziecięcym naturalnym zjawiskiem jest rozwój migdałków pierścienia Waldeyera. Między 2 a 5 rokiem życia ulegają one fizjologicznemu powiększeniu. Jednak u pewnej grupy dzieci migdałki podniebienne i migdałek gardłowy mogą powiększyć się do znacznych rozmiarów.
Przerost migdałka gardłowego, zwanego trzecim migdałkiem powoduje trudności w oddychaniu przez nos. Dziecko oddychając przez usta ma słabiej rozwiniętą klatkę piersiową, a niedostateczna ilość tlenu niekorzystnie wpływa na jego centralny system nerwowy. Dziecko może źle sypiać, budzić się w nocy, ma złą koncentrację, może być nadpobudliwe.
Dzieci z przerośniętym migdałkiem gardłowym wykazują dość znacznie upośledzoną drożność trąbek słuchowych. Często występują zaburzenia słuchu spowodowane nawracającymi zapaleniami trąbek słuchowych i ucha środkowego.
Zaburzenia oddychania wywołane przerostem migdałka trzeciego, mogą być przyczyną wad zgryzu, a także nieprawidłowości w uzębieniu.
Przerost migdałka gardłowego może występować z jednoczesnym przerostem migdałków podniebiennych.
Przerost migdałków podniebiennych powoduje upośledzenie ruchomości podniebienia miękkiego. Mowa jest mniej dźwięczna, niewyraźna. Przerost migdałków podniebiennych prowadzi do zaburzeń fonacji.
Najistotniejszym niekorzystnym objawem przerostu migdałków podniebiennych jest utrudnione oddychanie zarówno w dzień i w nocy. Dzieci te w czasie snu głośno oddychają i chrapią, może występować tzw. "zespół bezdechów sennych".
2. Skrócone wędzidełko podjęzykowe
Wędzidełko podjęzykowe to miękki włóknisty twór, który łączy dolną powierzchnię języka z dnem jamy ustnej. Ma ono duży wpływ na ssanie, karmienie, a w późniejszym okresie również na mowę dziecka (m. in. wymowa głosek sz, ż, cz, dż i r, przy których konieczna jest pionizacja języka).
Co świadczy o skróconym wędzidełku? Przykładowo:
 dziecko nie jest w stanie dotknąć językiem brody ani nosa,
 końcówka języka ma kształt serca (nie zawsze),
 język nie unosi się „do góry” – do zębów, podniebienia przy uchylonych ustach.

Gdy zauważymy u naszej pociechy powyższe objawy należy udać się do logopedy, laryngologa, który zdecyduje, czy należy podciąć wędzidełko czy nie.

Ważne jest, aby już trzy dni po zabiegu rozpocząć wykonywanie ćwiczeń. Samo podcięcie nie rozwiązuje problemu, ponieważ może dojść do ponownego zrostu wędzidełka. Należy systematycznie wykonywać ćwiczenia rozciągające, tak aby utrzymać właściwą ruchomość i pionizację języka.

 

3. Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego:
- nieprawidłowa budowa podniebienia
- zniekształcenie zgryzu
- anomalie zębowe ( trwałe: diastema – szpara między pierwszymi siekaczami, protruzja – czyli wychylenie korony górnych zębów przednich na zewnątrz jamy ustnej, retruzja,– czyli wychylenie górnych zębów przednich do wewnątrz jamy ustnej; oraz anomalie zębowe przejściowe, jak w czasie wymiany uzębienia);
- polipy;
- skrzywienie przegrody nosowej;
- przerost śluzówki nosa.

4. Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy, czyli:
- niska sprawność języka, warg;
- trudności koordynacji pracy wiązadeł głosowych z artykulacją nasady;
- zakłócona praca mięśni napinających i przywodzących wiązadła głosowe
- nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego;
- brak pionizacji języka, tzw. infantylne połykanie ( prowadzące do wsuwania języka między zęby).

4. Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:
- zaburzenie analizy i syntezy słuchowej;
- wybiórcze upośledzenie słuchu; obniżenie słyszalności ( niedosłuch, głuchota);
- zaburzenie słuchu fonematycznego.

5. Warunki niesprzyjające uczeniu się mowy
- nieprawidłowe wzorce wymowy; nieprawidłowa atmosfera, styl wychowania i postawy rodziców;
- brak stymulacji rozwoju mowy.
6. Nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego

7. Psychiczne podłoże dyslalii

8. Opóźniony rozwój psychomotoryczny i emocjonalny dziecka.